Deel10: Praatje

The wildlife is fantastisch. Er zijn Elanden, Edelherten, beren fantastische vogels etc maar voor Amerikanen is een fietser het summum wat 'ie kan spotten. En hier begint ook het fenomeen "praatje op zoek naar maatje" Aangezien ze ook altijd contact willen maken ben je al gauw in gesprek. 'Waar kom je vandaan, waar ga je heen?' etc. Hartstikke leuk. Bijna uitsluitend is dit bedoeld om vervolgens een gesprek over zichzelf te beginnen. Dat zorgt ervoor dat ik veel te weten kom. Zo weet ik al veel over met welk kaliber je welk dier kan doden (gebruik nóóit .22 tegen een beer maar minstens .40), de nicht van een mij verder onbekende man, die een ernstig fietsongeluk heeft gehad maar gelukkig inmiddels is hersteld van haar verbrijzelde hand, zonnepanelen van 40 jaar geleden etc etc. En, eerlijk is eerlijk: altijd mannen van middelbare leeftijd of meer beginnen dit soort gesprekken. Als ze een partner hebben blijft die er geduldig en rustig als een verzorgster in een tehuis naast staan en in het geval van een gezin blijven de vrouw met vreemd genoeg altijd 2 kinderen, er op een afstandje bij staan. Na een tijdje kijken de kinderen en vrouw/partner mij dan oogluikend wanhopig aan waardoor ik een enorme verantwoordelijkheid begin te voelen om aan deze situatie voor ons allen op gepast vriendelijke manier een einde te maken. Ondertussen is Susan dan al vaak weggevlucht en bestudeerd ze een informatiebord over bosbranden in 1988 of lijkt gehypnotiseerd door een eekhoorn in een dennenboom.
Het afsluiten van dit soort smalltalk lukt me echt steeds beter. Of ik ik vertel zelf een kort heel suf verhaal of vind verlossing in het wijzen naar mijn fiets en dat we nog een lange weg te gaan hebben. Opgelucht worden we dan altijd vrolijk uitgewuifd door partner/gezin. Have a safe trip.