Deel 8: Tussen de bizons en de Chinezen in Yellowstone

In de verte hebben we een paar keer de rook van een grote bosbrand gezien die de zon verduisterd en de blauwe lucht in een grijze mist veranderd. Ook dat vond ik wel indrukwekkend om te zien. En ook indruk maken de kruisjes in de berm langs de weg die de vele verkeersslachtoffers hier markeren. Ik ben er inmiddels al honderden voorbij gefietst en het doet me ook beseffen hoe kwetsbaar we zijn. Gelukkig is nog steeds alles goed gegaan. Ik merk ook dat ik nog steeds meer ga genieten van onze trip, die inmiddels een soort 'way of life' lijkt te zijn geworden. En ook vind ik het (uiteraard relatieve) 'verder heb ik nu even niks anders aan mijn hoofd fietsbubbeltje' waarin we met z'n tweetjes zitten wel erg prettig. Dat maakt ook dat ik kan genieten van de meest simpele dingen; een afdaling, mooie uitzichten terwijl ik uitrust op het zadel en mijn beentjes lekker voortpeddelen, een koud blikje cola in een tankstation na een eindeloos lange rit, een douche, mijn matje, mijn slaapzak, een lekkere maaltijd, een wijntje, een meertje om een duik in te nemen enz. Maar uiteraard geniet ik nog het meest van het feit dat we samen iets doen waar we ons beiden helemaal blij en gelukkig in voelen.

En nu even weer terug naar onze route.. Inmiddels zijn we van Montana naar Idaho en vervolgens richting Wyoming gefietst. En zijn we ook eventjes van het Great Divide pad afgeweken, want die voerde ons namelijk westelijk langs Yellowstone NP. Maar Yellowstone compleet voorbij fietsen zonder in het park te zijn geweest vinden we echt té zonde! In plaats daarvan besluiten we om er een paar dagen doorheen het te gaan fietsen. Een bijzondere belevenis in vele opzichten! Roland gaf het park al de bijnaam 'de keukenhof van Amerika' en ik vind dat eigenlijk wel een goeie vergelijking. Ineens zitten we in een enorm toeristisch gebied, waarvan meer dan de helft Aziaten. Waar kuddes bizons en Elk's over de straten lopen tussen de campers en touringbussen (en ons!) heen. Best spannend wanneer er zo'n enorm beest ineens vlak voor je neus de weg over sjokt. En waar ogen tekort schieten qua natuurschoon. Er zijn meren, bergen, bossen, watervallen, canyons, valleys, geysers, mudpools en rivieren te bewonderen. Prachtig en indrukwekkend! Maar waar het anderzijds, over de paar wegen die het park rijk is, toch ook wel een beetje stressvol file fietsen is langs de grote hoeveelheid bussen, campers en auto's. Na vier dagen door Yellowstone te hebben gefietst zijn we weer wat zuidelijker afgezakt en sinds gisteren (21 augustus) aangekomem in het Grand Teton NP. En hebben we tot in Yellowstone nauwelijks tot heen regen gehad en al helemaal geen kou, nu komen de regenjacks en donsjasjes die we al een maand lang doelloos met ons meeslepen eindelijk van pas. En hoe! Tis ineens maar 12 graden overdag en wanneer ik dit opschrijf zitten we te schuilen voor de regen en weer wat op te warmen (en de weerapp te checken) in de gigantische  lobby van de luxe Jackson Lake Lodge in het Grand Teton Park. Als we willen kunnen we hier (special offer!) overnachten voor $250,- Dat klinkt heel verleidelijk, maar het is nu nog maar 11 30 uur en we willen eigenlijk nog wat meer zuidwaart rijden en het schijnt straks droog te worden, dus.. we nemen nog maar even een kopje koffie, loggen in op de wifi en spammen Walter met nog wat nieuwe foto's en filmmateriaal.. 
In ieder geval ben ik nu weer helemaal bij met ons reisverhaal en hoop ik een beetje dat de winter in Wyoming nog even op zich laat wachten.. To be continued!