Deel 16: Ducktape en foam

Lieve allemaal, het is weer de allerhoogste tijd voor een update, want sinds ons laatste reisverslag is er weer heel veel gebeurd. En ook weer heel veel kilometers gereden, want we zitten inmiddels in New Mexico! Om precies te zijn in het gehucht Abiquiu, waar we vandaag een pauzedagje hebben. Op een heel fijn plekje met een buitendouche, een overdekt terrasje aan een rivier en een tipi met een lekkere matras om op te slapen. Glamping, heerlijk! En wie zich nu afvraagt of met het bereiken van New Mexico onze reis ten einde is kan ik vertellen dat de Great Divide route nog helemaal voert tot aan de Mexicaanse grens, dus officieel hebben we nog een behoorlijk eind te gaan. Echter, dan staan we letterlijk in de middle of nowhere, dus  inmiddels zijn we aan het nadenken over een alternatief, want we hebben namelijk nog tijd tot onze terugvlucht vanuit Las Vegas op 26 oktober. Maar daarover later meer.. Eerst maar eens even bijpraten, nadat we ons kampeerplekje aan het Steamboat Springs Lake verlieten en we door zijn gefietst naar de hippe skitown Steamboat Springs, waar we na een korte dagetappe nóg een pauzedagje (toe maar! ;) hebben genomen. Na veel windowshoppen, cowboyhoeden passen, outdoorwinkels bezoeken, wijntjes drinken en zelfs een Thaise massage, moesten we natuurlijk ook weer verder. En kwam er ook weer het nodige klimwerk aan. Nu dacht ik altijd begrepen te hebben dat je na een rustdagje altijd weer lekker fit van start kan gaan, de beentjes weer sterker zijn geworden etc. Nou, volgens mij gewoon gelul want mijn benen voelden aan als pap en mentaal was ik er wel effe klaar mee. Zeg maar gerust een mentale dip. In deze stemming sleurde ik mezelf over de Lynx pass, de Gore Pass en de volgende dag over de Ute Pass, met Roland steeds ver voor mij uit, wat mijn stemming natuurlijk ook niet echt bevorderde. Voor de top van de Ute pass werd ik almaar lichter in mijn hoofd en begon ik bijna sterretjes te zien, waardoor ik me ineens ging realiseren dat het mogelijk ook wel eens de hoogte kon zijn (en zodoende minder zuurstof in de lucht) die er de oorzaak van was dat het allemaal zo moeizaam ging. Gek genoeg fietste ik de dag daarna bijna fluitend, vrolijk en zonder een centje pijn de Boreas Pass over op 3500 meter. Bijzonder! Vervolgens fietsten we langs de mooie en wat mondain aandoende plaatsjes Silverthorne en Breckenridge waarvan de laatste zich aan het opmaken was voor een groots opgezet Oktoberfest midden in het dorp. Erg grappig om al die Duitse klederdrachten te zien met al die lange tafels en Biergarten voor de gezellige Victoriaanse huisjes van Breckenridge. Wij peddelden echter verder en brachten na onze afdaling van de Boreas Pass de nacht door in ons tentje naast het oude schoolgebouw in het dorpje Como (die vroegere Italiaanse goudzoekers aan de plaats hebben gegeven) nadat we van de vriendelijke dame van het postkantoor water hadden gekregen. Como was echter niet meer wat het vroeger was geweest want ondanks redelijk wat huizen met vooral veel oud schroot voor de deur telde het hele dorp maar twaalf zielen. En werd het dus vroeg bedtijd in Como. De dag daarna voerde naar Salida, door de locals uitgesproken als 'Salaaidaa' ondanks de toch onmiskenbare Spaanse naam. Maar goed, tis en blijft Amerika waar Amerikanen het gewoon lekker uitspreken met hun eigen accent en tongval.. Salida oogt zowel alternatief, artistiek als Mexicaans, en ook een beetje 'hipster'. Een gezellige mengeling van vanalles, en ook hier nemen we een dagje pauze om weer even op adem te komen. En in mijn geval tijd om maar eens op zoek te gaan naar een oplossing voor mijn inmiddels steeds schrijnender wordende zadelpijn. Ik zat ondertussen al bijna 3000 kilometer op een hartstikke duur leren Brooks zadel, dat nu echt ingereden zou moeten zijn, maar mijn linker zitbot weigert vriendjes te worden met de Brooks, ondanks een goeie zeem en hoeveelheden pijnstillende crème. Na wat geknutsel met een rol ducktape en een stuk foam is het probleem de wereld uit en hoewel er nu geen Brooks zadel meer te zien is kan ik opgelucht weer verder..